Omschrijving installatie 'Art Is Our Only Hope' door Niekolaas Johannes Lekkerkerk
"Voor haar eindexamenpresentatie toont Renée van Oploo een installatie als geheel ervaring – een
duistere omgeving als immanente verblijfplaats. Deze plaats wordt bewoond door een reeks
beeldschermen en een ezel die stilzwijgend en afwezig in het geheel berust. De beeldschermen
tonen respectievelijk beelden van de aarde en het omringende stelsel, een alsmaar neerstortende
drone, een mensenmassa die voortdurend rondrent in een waterzee, alsook een artificieel
stedelijk landschap. Al deze beelden worden leterlijk en tegelijkertijd symbolisch gereflecteerd
in een waterpoel waarin de acteurs van haar installatie gepositioneerd zijn. Door daaraan
atmosferisch omgevingsgeluid toe te voegen maakt van Oploo aanspraak op ons gehele
sensorium als kijker: alle zintuigen worden beroerd.
In haar werk en door middel van deze installatie onderzoekt van Oploo existentiële
vraagstukken die betrekking hebben op de hedendaagse menselijke conditie: het menselijk
onbehagen van sociale media druk en het rusteloze massagedrag dat daaruit voortvloeit, de
toenemende en onpersoonlijke invloed van technologie en wetenschap, de digitale structuren die
in toenemende mate vervlochten zijn met onze levens. Ze bevraagt hierbinnen de positie van de
kunstenaar en vraagt zich enigszins twijfelachtig af of kunst wellicht onze enige resterende
hoop is.
Door een samenhangend, zowel poëtisch als lucide beeldrijm, creëert van Oploo op sensitieve
wijze bewustzijn voor de positie van de mens in het schema van de dingen. En ook al is de mens,
in de woorden van Lucebert, als “een broodkruimel op de rok van het universum”, blijf er een
belofevolle hoop bestaan dat door kunstenaars als Renée van Oploo daar waardevolle invulling
aan wordt gegeven."